Pure Waanzin

[Youri]

Een Zoektocht Naar De Psychotische Ervaring

1001004002123400

Beschrijving

De psychose is waanzin in pure vorm, maar wordt door Wouter Kusters filosofisch net zoals `het normale' benaderd. Daarbij maakt hij vergelijkingen met het creatieve van de kunstenaar, het associatieve van de dichter, het relativerende van de filosoof en het `waarden-loze' van de kapitalist. Zijn filosofisch perspectief wisselt hij af met een persoonlijk verslag van zijn eigen psychose en aantekeningen uit zijn psychiatrisch dossier. Hij heeft geprobeerd een taal te vinden die vertelt hoe het is om psychotisch te zijn en maakt aannemelijk dat de psychoot in zijn vlucht ontkomt aan de zwaartekracht van de alledaagse werkelijkheid.
Wouter Kusters laat in Pure waanzin zien dat waanzin geen concept is dat uitsluitend beheerd en uitgesproken wordt door psychiaters, maar een grensgebied waarin kunstenaars, filosofen, psychoten, psychiaters en zelfs normale mensen zich bewegen.
Wouter Kusters is gepromoveerd taalkundige, postdoctoraal onderzoeker bij het Meertens Instituut en publicist. Dit prachtige en verhelderende boek is een bewerking van een essay waarvoor hij in 2004 de Van Helsdingenprijs heeft ontvangen van de Stichting Psychiatrie en Filosofie

Recensie

In de inleiding verklaart de schrijver waarom hij op zoek is naar een beschrijving van de psychotische ervaring: hij is ooit, na drugsgebruik, zelf psychotisch geweest en is sindsdien geinteresseerd; hij stuitte echter op het gebrek aan goede beschrijvingen. Hij probeert de psychotische ervaring te verduidelijken via zijn eigen ervaring en aan de hand van literatuuronderzoek. In de eerste vier hoofdstukken beschrijft hij wat de psychiatrie en neurologie erover zeggen. In hoofdstuk vijf en zes verdeelt hij de psychose onder in drie fasen: ontregeling, extase en opleving. Hij geeft hiervan (in cursief) voorbeelden die spelen tijdens zijn opname, gevolgd door de rapportage van zijn verzorgenden. De inhoud van de cursieve stukken is een bizarre aaneenschakeling van associaties; de schrijver ervan leeft duidelijk in een andere werkelijkheid. De stukken zijn echter geschreven in helder, begrijpelijk Nederlands. Op deze manier wil de schrijver aantonen dat waanzin geen duidelijk afgebakend begrip is, maar een grensgebied waarin meer mensen zich bewegen dan alleen 'gekken'.

Drs. J.M. Spee