door Youri » di 31 jan, 2012 2:08 am
1001004002097310(Alleen 2e-hands verkrijgbaar bij bol.com)
Beschrijving
Beth groeit op in een beschermd milieu. Haar moeder wordt gekweld door een enorm verdriet dat ze krampachtig verborgen houdt. Beth voelt, hoe jong ze ook is, dat het bij hen thuis nooit zo gezellig is als bij andere families. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het vrolijke en rommelige gezin waar haar schoolvriendje Dan deel van uitmaakt voor Beth onweerstaanbaar is. Maar schijn bedriegt. Het huwelijk van Dans ouders houdt geen stand, en hij verhuist met zijn moeder en zijn broertjes naar Manchester.
Achttien jaar later komen Beth en Dan elkaar weer tegen. Beth heeft dan grote moeite om de draad weer op te pakken...
Hannah MacDonald schreef met De kleur van licht een rijp debuut, een gevoelig verhaal dat nergens sentimenteel wordt. Haar personages zijn levensecht, mensen om in je hart te sluiten. De schrijfster laat schitterend zien hoe trauma's verwerkt en wonden geheeld moeten worden, voor je je kunt overgeven aan werkelijk geluk.
Recensie
NBD|Biblion recensie
Lizzie verliest door een dramatisch ongeluk zowel haar man als twee jonge zoontjes. Zij voelt zich hier schuldig over en weigert over het verleden te praten. Om haar dochtertje Beth te ontzien, wordt het verleden geheim gehouden. Maar Beth voelt wel degelijk dat er iets is en geeft zichzelf de schuld van de houding van haar moeder. Beth is goed bevriend met buurjongen Dan. Als ze elkaar als volwassene weer ontmoeten, weten ze zich geen houding te geven. Pas als haar vader sterft, heeft ze een gesprek met haar moeder. Dan pas is ze in staat om het verleden een plaats te geven, en vol vertrouwen naar de toekomst te kijken waar in ook Dan een plaats heeft. Een ontroerend verhaal over het niet verwerken van traumatische gebeurtenissen en de gevolgen die daaruit voortvloeien. Het verhaal gaat over vriendschap en vergeven. Heel ontroerend, met een open einde, wat heel goed past bij de boodschap: alles is mogelijk na acceptatie. Het verhaal is te vergelijken met romans als 'De paardenfluisteraar', over geluk dat je niet zomaar tegenkomt, maar waarvoor je moet vechten. Paperback; kleine druk.
(Biblion recensie, Marian Verstappen-Naus)
[bol]1001004002097310[/bol](Alleen 2e-hands verkrijgbaar bij bol.com)
[b]Beschrijving[/b]
Beth groeit op in een beschermd milieu. Haar moeder wordt gekweld door een enorm verdriet dat ze krampachtig verborgen houdt. Beth voelt, hoe jong ze ook is, dat het bij hen thuis nooit zo gezellig is als bij andere families. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het vrolijke en rommelige gezin waar haar schoolvriendje Dan deel van uitmaakt voor Beth onweerstaanbaar is. Maar schijn bedriegt. Het huwelijk van Dans ouders houdt geen stand, en hij verhuist met zijn moeder en zijn broertjes naar Manchester.
Achttien jaar later komen Beth en Dan elkaar weer tegen. Beth heeft dan grote moeite om de draad weer op te pakken...
Hannah MacDonald schreef met De kleur van licht een rijp debuut, een gevoelig verhaal dat nergens sentimenteel wordt. Haar personages zijn levensecht, mensen om in je hart te sluiten. De schrijfster laat schitterend zien hoe trauma's verwerkt en wonden geheeld moeten worden, voor je je kunt overgeven aan werkelijk geluk.
[b]Recensie
NBD|Biblion recensie[/b]
Lizzie verliest door een dramatisch ongeluk zowel haar man als twee jonge zoontjes. Zij voelt zich hier schuldig over en weigert over het verleden te praten. Om haar dochtertje Beth te ontzien, wordt het verleden geheim gehouden. Maar Beth voelt wel degelijk dat er iets is en geeft zichzelf de schuld van de houding van haar moeder. Beth is goed bevriend met buurjongen Dan. Als ze elkaar als volwassene weer ontmoeten, weten ze zich geen houding te geven. Pas als haar vader sterft, heeft ze een gesprek met haar moeder. Dan pas is ze in staat om het verleden een plaats te geven, en vol vertrouwen naar de toekomst te kijken waar in ook Dan een plaats heeft. Een ontroerend verhaal over het niet verwerken van traumatische gebeurtenissen en de gevolgen die daaruit voortvloeien. Het verhaal gaat over vriendschap en vergeven. Heel ontroerend, met een open einde, wat heel goed past bij de boodschap: alles is mogelijk na acceptatie. Het verhaal is te vergelijken met romans als 'De paardenfluisteraar', over geluk dat je niet zomaar tegenkomt, maar waarvoor je moet vechten. Paperback; kleine druk.
[b](Biblion recensie, Marian Verstappen-Naus)[/b]