door Ladybug » do 27 jun, 2024 4:04 pm
Laatst kwam ik "per toeval" een boek tegen wat ik hier graag deel.
De stille strijd van zr. Marie Thérèse van het kruis, OCD. Uitgeverij Betsaida.
Geschreven door een religieuze zuster die na jeugdtrauma van misbruik beland in een neerwaartse spiraal van anorexia en gezondheidsproblemen. Ze schrijft open en eerlijk over haar weg bij het vinden van hulp, haar roeping, en hoe ze steeds meer kon helen van het trauma en de anorexia, ook door dit deel van zichzelf te leren aanvaarden en God's liefde voor haar en haar gebrokenheid te accepteren.
Ik was erg onder de indruk en heb het boek bijna in een ruk uitgelezen. Hoewel ik geen anorexia heb herkende ik veel van hoe het werkt als beschermingsmechanisme.
Ook vond ik mooi hoe ze haar geloofsleven deelde. Dit vond ik zeer bemoedigend en troostend.
Laatst kwam ik "per toeval" een boek tegen wat ik hier graag deel.
De stille strijd van zr. Marie Thérèse van het kruis, OCD. Uitgeverij Betsaida.
Geschreven door een religieuze zuster die na jeugdtrauma van misbruik beland in een neerwaartse spiraal van anorexia en gezondheidsproblemen. Ze schrijft open en eerlijk over haar weg bij het vinden van hulp, haar roeping, en hoe ze steeds meer kon helen van het trauma en de anorexia, ook door dit deel van zichzelf te leren aanvaarden en God's liefde voor haar en haar gebrokenheid te accepteren.
Ik was erg onder de indruk en heb het boek bijna in een ruk uitgelezen. Hoewel ik geen anorexia heb herkende ik veel van hoe het werkt als beschermingsmechanisme.
Ook vond ik mooi hoe ze haar geloofsleven deelde. Dit vond ik zeer bemoedigend en troostend.